Gedoogsteun, is het woord van het jaar geworden. Een stuk minder spectaculair dan zwaffelen. Of was het met een s, swaffelen? Woorden van het jaar zijn doorgaans weer net zo snel vergeten als dat ze ooit beroemd werden.
Met het Groot Dictee was ik dit jaar snel klaar. Toen Wieringa zijn moeilijkewoordenparade had voorgelezen, ben ik megasnel naar een andere tv-zender gevlucht. Je liefde voor taal zou er door verkracht worden, door zo’n strafwerkoefening.
Gedoogsteun dus. Raar woord eigenlijk. Is het nu gedogen of steunen, of iets er tussenin?
Elk gezin heeft zo zijn eigen familiewoorden, die eeuwig onthouden maar nooit genomineerd worden. Toen mijn zoon een peuter was, zat hij bij mij achterop de fiets. Dromerig kondigde hij aan dat hij later als hij groot was een bijzondere auto wilde. “Een auto met twee zwaaimeppers voor, ééntje achter, en een klink.’
Dat is nog eens een wensenlijstje. De zwaaimeppers zijn de ruitenwissers, de klink betekende trekhaak.
Zwaaimepper, kunnen we daar gedoogsteun voor krijgen?
Leave A Comment