De tuin winterklaar maken, dat heb ik altijd een zot idee gevonden. Al die bruine stengeltjes van het uitgebloeide spul, het gevallen blad van de kastanje dat zo lekker ritselt als je er doorheen loopt, ik blijf er lekker van af. Pas in de lente voel ik meestal enige aandrang om de boel te kuisen.
Op een parkeerterrein in de buurt blijkt dat iemand anders wel aan het tuinieren is geweest. Achter een paar auto’s is een struikje, met kluit, gedumpt. Nieuwsgierig bekijk en besnuffel ik de vondeling van dichterbij, het is een geurige rozemarijn! Die gaat mee. IJverig graaf ik een gat in mijn herfstachtige achtertuin. Dat gat moet nog diep, want het is een flinke kluit. De vondeling erin, aarde aangestampt, water erover, en het werk is gedaan.
Zo, mijn tuin is weer winterklaar.
Leave A Comment