Vooroordelen hebben we allemaal.
Als ik twee Poolse jongeren op een bankje zie zitten langs het kanaal, betrap ik me meteen op een slechte gedachte: die laten hun bierflesjes achter dadelijk. Ze zitten allebei aan een groen pijpje Grolsch, te genieten van het avondzonnetje.
Terugkerend van mijn wandelingetje kom ik weer langs dezelfde plek. De jongens zijn weg, het bankje verlaten. Verdraaid, er liggen geen bierflesjes in het gras! Foei, oordeel toch niet zo snel, spreek ik mezelf streng toe. Niet elke Pool laat zijn troep slingeren in de natuur.
Voor het bankje zit een diepe kuil, ooit gegraven door een hond. Voor de zekerheid gluur ik daar toch even in. En jawel, daar glinstert iets groens op de bodem. Dieper vooroverbuigend zie ik ook het tweede flesje liggen.
Vooroordelen, waren ze maar nooit waar.
Leave A Comment