Tot we het zonnetje in ons gezicht hadden


Verdwalen

Voor de jaarwisseling reed ik naar Groningen. Bij Lelystad pikte ik een vriendin van de trein op. Na een plas en een koffie to go zaten we druk kletsend weer in de auto. Tot we op de snelweg het zonnetje in ons gezicht hadden. ‘Dat klopt niet, we moeten naar het noorden’, merkte ik snugger op. De eerste afslag was pas negen kilometer verder, balen.

In Groningen zelf verdwaalde ik ook nog even, op oudjaarsdag. Tijdens een wandelingetje besloot ik alleen terug te lopen, omdat ik ernstig moest toiletteren. Weet je de weg?. Ja hoor, zei ik vol bravoure. Om vervolgens op een bruggetje in een wijk te belanden waar ik nooit eerder geweest was. Uiteraard lag mijn telefoon thuis op tafel, maar een vriendelijke meneer wees me de weg.

Ach, dat was allemaal vorig jaar. In 2021 verdwalen we nóóit meer, zeker weten.

By |2021-01-07T10:18:23+01:007 januari 2021|Columns|0 Comments

Leave A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.