Een uitvaart in coronatijd is verplicht dunbevolkt. In het geval van M kwam dat wel goed uit. Ze leefde de laatste jaren van haar leven als een kluizenaar, werd gevonden in een zwaar vervuild huis. Een triest einde van een ooit zo vrolijke meid.
Ik leerde haar kennen op de middelbare school. Pas daarna werden we echt vriendinnen, toen ik kleine kinderen had en we vlak bij elkaar bleken te wonen. We hebben wat afgelachen samen, want ze was een gangmaker, gevat en vol humor en grapjes.
Maar daaronder zat het niet goed. Uiteindelijk bleek het leven te zwaar voor haar, en nam ze afstand van alles en iedereen.
De crematie is een intiem afscheid, met slechts tien mensen. Onder normale omstandigheden waren het er waarschijnlijk nauwelijks meer geweest. Zo kan corona ook wel eens helpen om schrijnende omstandigheden te verzachten.
Mooi geschreven Hetty. Levens kunnen helaas tragisch verlopen. Je zou er wat aan willen doen maar soms sta je met lege handen.
Vrolijk pasen voor jou.