Het verdelen van een erfenis is best tricky. Loop je met zijn achten door dat huis, dan lijken de gekste dingen interessant. Kom je thuis met je ‘buit’, ziet alles er meteen anders uit. Die prachtige plantenbak die zo mooi stond bij moeder op de kast, vloekt bij alles wat jij zelf in huis hebt staan. En die Mexicaanse plaid, die jij als tafelkleed had willen benutten, blijkt een meter te lang. Afknippen is zonde.
Andere spullen zetten je onverbiddelijk aan het werk. Die ragebol op telescoopsteel leek zo handig voor de bovenramen, meteen maar even uitproberen dus. Als de ramen schoon zijn, blijkt dat je je halve interieur moet verbouwen om dat nostalgische kastje tot zijn recht te laten komen.
Maar het meest tricky zijn de paar waardevolle dingen die er te verdelen zijn. Het zilveren bestek, de familiejuwelen, het antieke vaasje: gegadigden genoeg. Hier wordt het kissebissen, als je niet oppast.
Schijnbaar heb je in elke familie ook wel mensen die zich niet in de strijd mengen en zich vrijwillig terugtrekken. Voor hen is het gewoon té tricky, zo’n erfenisverdeling.
Leave A Comment