De taxichauffeur die ons naar het vliegveld brengt, vraagt of we genoten hebben van ons bezoek aan Ierland. Jawel hoor, alleen het weer hè. Storm, hagel, sneeuw, alles gehad. Maar de Ierse mensen waren wel aardig toch?, vraagt hij, vissend naar een complimentje. Zeker, vooral de cabdrivers, slijm ik terug.
Nu de toon gezet is, bekent hij vertrouwelijk dat hij een bloedhekel heeft aan de Ierse taal. ‘Wij moesten het vroeger leren op school, but I hate it.’ Het lijkt me zoiets als een Fries die toegeeft dat hij de Friese taal verafschuwt. Het Iers staat overal pront op de borden, nog boven de Engelse vertaling, voor een Hollander is dat abracadabra.
Bij het vliegveld aangekomen keuvelen de chauffeur en ik nog even na. Hoe zeg je goodbye in het Nederlands, wil hij weten. Na een grappig uitgesproken ‘dag’ nemen we afscheid. Mijn dochter staat al buiten te wachten, met alle koffers. ‘En, hebben jullie telefoonnummers uitgewisseld’, informeert ze droogjes.
Leave A Comment