Er zijn mensen met een supergeheugen. Ze kunnen moeiteloos vertellen wat ze deden op een willekeurige dag uit een willekeurig jaar. Of dertigduizend cijfers achter de komma van pi opdreunen.
Ik dank de heer op mijn knieën dat ik daar niet bij hoor. Stel je voor, alles wat je ooit verkeerd hebt gedaan of gezegd zit als een onverwoestbare film vast in je hoofd. Buren belazerd, kinderen tekort gedaan, vriendin laten stikken. Al je fouten onuitwisbaar op een rij. Er zijn mensen die van minder gek worden.
Persoonlijk hoor ik bij het grote legertje mensen dat meer vergeet dan onthoudt. Soms sta ik boven aan de trap mezelf vertwijfeld af te vragen wat ik hier kwam doen. Iets pakken, maar wat?
Andere dingen zitten ook bij mij fotografisch in de hersenpan opgeslagen. Het moment dat je die smoorverliefde minnaar de bons gaf, dat je afgehakte vingertopje werd aangenaaid, dat je achter je skeelerende dochter fietste en zomaar even besefte dat je gelukkig was.
Dat alles weet ik nog. Maar wat ik hier boven nu kwam doen?
Leave A Comment