Hebt u al een noodpakket in huis, een fietshelm aangeschaft, de tomaten afgezworen?
Wij Nederlanders zijn een bang volkje geworden. We verzekeren ons massaal voor elke scheet die fout kan gaan, eisen veiligheidsmaatregelen tot in het absurde en laten ons lekprikken als er wereldwijd enkele tientallen mensen bezwijken aan een (Mexicaans) griepje.
Voor een interview sprak ik kort na de aanslag van 9/11 een professor die zich gespecialiseerd had in het verschijnsel angst. “De mate van onze angst is gebaseerd op perceptie, niet op rationaliteit’, zei hij. “We stappen elke dag massaal in de auto, ook al vallen daarbij een kleine duizend doden per jaar. De kans dat je omkomt bij een auto-ongeluk is derhalve miljoenen keren groter dan de kans dat je een bom op je hoofd krijgt. Toch zijn de mensen vandaag de dag het meest bang voor die bom.’
En zo is het maar net. Voor een politicus die iets wil bereiken, luidt les één “Maak de mensen bang, liefst nog banger dan ze al zijn, want dan eten ze uit je hand’. Net zoals de fabrieksdirecteur het vroeger op een akkoordje gooide met de pastoor: “Hou jij ze bang, dan hou ik ze arm’.
Wat mij zo beangstigt, is dat bang zijn tegenwoordig gelijkstaat aan verstandig zijn. Je bent o zo slim bezig als je met alle risico’s rekening houdt.
Je hebt een plezieriger leven als je dat laat. Want angst is een slechte raadgever, en dood gaan we toch.
Leave A Comment