Laatst wat cursiefjes herlezen van mijn grote meester, Simon Carmiggelt. Ik heb er wat citaten uitgeplukt, die mij doen beseffen dat de leerling in dit geval de meester nooit gaat overtreffen.
Op vakantie in Griekenland: “De staatsdienst van toerisme heeft het wolkenloos firmament hemelsblauw geschilderd.”
Op het station, bij het zien van twee ‘beige mannen’: “Ze kwamen uit een onnoemelijk ver land, waar mooiere mensen groeien dan bij ons, maar niet genoeg graanhalmen om ze te voeden.”
In een te chique restaurant: “De opperober bracht spijskaarten waarvoor mijn armen niet lang genoeg waren. (..) Maar ik zag geen weg terug, want het meisje was zo blij geweest met onze jassen.”
Ergens anders ontwaart hij “Een deerlijk verlepte juffrouw, die er minstens een halve eeuw tegenspoed op had zitten.”
Nou ja, we strompelen maar door als stukjesschrijver. Leerlingen moeten er ook zijn.
Leave A Comment