Plastic kerstbomen kunnen net zo milieuvriendelijk zijn als echte. Mits je er pakweg dertig jaar mee doet.
Ik ga toch voor de natuurlijke variant, compleet met kluit en uitvallende naalden. Vroeger kochten we joekels, waarvoor alle meubilair moest wijken. Tegenwoordig hou ik het bij een miniboompje van een meter hoog. Op een krukje past die precies tussen de bank en de tafel. Elk jaar zit er wel iemand tegenaan, zodat de ballen door de kamer rollen, maar ook zo’n traditie hoort erbij.
Mijn eerste bomen plantte ik ijverig in de tuin nadat ze hun dienst bewezen hadden. Maar dat leert een mens wel af. Je krijgt ze nooit meer uitgegraven, een jaar later. En één exemplaar groeide in de voortuin zo groot, dat hij nu tot aan de nok van het huis reikt. Een eeuwigdurende herinnering, waar buurman minder blij mee is.
Wat we met het huidige boompje gaan doen, is nog onduidelijk. Maar voorlopig staat ie hier mooi en echt te wezen. Heel milieuvriendelijk wensen wij, het boompje en ik, u fijne dagen.
Leave A Comment