Er zijn van die klusjes, die blíjf je maar uitstellen. In de hoop dat de kaboutertjes er werk van maken.
Sinds de terugkeer van mijn vakantie heb ik voortdurend ruzie met de computer. Het programma van de sportcompetitie bleek vernieuwd; geen digitaal formulier kon ik meer vinden. Hoe moest ik überhaupt in mijn webmail voor competitieleiders, hoe voerde ik de uitslagen in? Geen idee.
Na dagen rommelen en bellen marcheert het enigszins. Gelukkig kwam er direct een opvolgend probleem achteraan: een mysterieus programma voor het uitwisselen van de vakantiefoto’s. Ik kwam er niet in en ik kom er nog steeds niet in. Voordat die hobbel genomen is, zal ik wel opnieuw aan vakantie toe zijn.
De klus die nu nog op me wacht, is het installeren van een labelprinter. Er moet een logo op elk etiket komen en zelfs mijn grafisch-ontwerpende dochter wist niet meer precies hoe ze dat geflikt had. Dat betekent statistisch gezien dat ik geen schijn van kans maak, want zij is de expert, waarbij ik povertjes afsteek als digibeet.
Waar blíjven die kaboutertjes?
Leave A Comment