‘Hij doet het goed’, wijst Lena. Nieuwsgierig kijken we met haar mee. Ze bedoelt de glazenwasser, die de ramen van het terras onder handen neemt. ‘Nou, als jij het goedkeurt, moet het wel perfect zijn’, grap ik. Want Lena is hoogbejaard en was vroeger dol op poetsen, net als haar vriendin Trees.
Trees en ik zijn bij Lena op bezoek. We zitten buiten, op het terras van de zorginstelling. Dan zegt Trees, op conversatietoon, ‘Ik zou best weer iemand willen.’ Hoezo dat, vragen wij verbaasd. ‘Dan ben ik niet meer alleen.’ Lena denkt er het hare van. ‘Dan komt dat andere er ook bij’, snuift ze afwerend. Trees gaat er eens goed voor zitten en zegt dan luidkeels, zodat het hele bejaardentehuis het kan horen: ‘Nee hoor, hij moet wel impotent zijn.’
Het is maar dat hij het vast weet.
Leave A Comment