Mijn hoogtevrees is van een serieus kaliber. Op de (doorkijk)trappen van de Eiffeltoren, het buitenomtrapje op de Euromast (lift was kapot), een smal bergpadje in Luxemburg: ik stierf er duizend doden.
Maar toen een vriend mij vroeg of ik mee wilde de Sint-Jan in Den Bosch beklimmen, ging er nog geen alarmbelletje af. Ik dacht dat het de toren zou zijn, en dát durf ik nog wel. Met zijn dichte treden en dikke muren. Maar neen, het betrof een ‘avontuurlijke klim’ over de steigers, die buiten staan opgesteld. Te avontuurlijk voor mij, dacht ik bevreesd toen we in Den Bosch waren en tegen de stellage opkeken.
Wel, ik heb het toch gedaan en ben tot het eerste platform gekomen. De uitleg van de gids ging daar langs mijn knikkende knieën heen. Ook had ik enigszins spijt van de Bossche chocoladebol die ik met zoveel smaak had zitten verorberen, net voor de heldendaad. Maar het moet gezegd, het uitzicht was top.
Leave A Comment