Tijdens ons vriendenweekend hebben we een nieuwe heilige ontdekt. Als de dobbels weer rollen, wordt er creatief gebeden tot sint-yahtzeeus.
Mijn overbuurvrouw wil liever niet verliezen vanavond, dus gaat ze denkbeeldig op de knieën voor onze nieuwe heilige. ‘Sint-yahtzeeus beste vrind, zorg dat deze meid ook eens een keer wint’.
Ook ik roep onze nieuwe vriend regelmatig aan, zowat na elke worp. ‘Dat moet je niet heel de tijd doen, want dan werkt het niet meer’, meent mijn buurman. Oké, dan bewaar ik hem voor de allerlaatste worp. Die moet een full house worden. De rest op het blaadje is al ingevuld of weggestreept. ‘Lieve sint-yahtzeeus, ben je thuis, bezorg me asjeblief een vol huis.’ En ja hoor, twee vijven en drie enen, keurig in drie worpen.
Het blijkt niet genoeg om een eerste plaats te veroveren. Overbuurvrouw wint natuurlijk. Toffe peer, die sint-yahtzeeus.
Leave A Comment