Als ik ’s morgens beneden kom, heb ik een kwispelend huisdier dat me begroet. Oki, de sluierstaart-goudvis, zwemt dan enthousiast voor het glas van zijn kom heen en weer, bedelend om eten. Een paar korreltjes, en hij is weer tevreden.
Een paar jaar terug, Oki is toch zeker al een jaar of tien oud, lag hij vaak half op zijn zij aan het oppervlak te drijven. Happend naar adem. Ik had de rouwkaarten al besteld, maar nadat ik hem gewoon wat meer eten gaf elke dag, knapte hij zienderogen op.
Laatst greep ik opnieuw naar de rouwkaarten, want Oki bleef doodstil onder in de kom liggen, dagen lang, zonder kwispelend om eten te vragen. Nou zal het wel echt gebeurd zijn, dacht ik gelaten.
Maar nee, mijn enige huisdier kwam wederom tot leven. Nu zwemt hij weer vrolijk door zijn kommetje en eet weer als een haai, alsof er niks gebeurd is.
Zou een goudvis ook negen levens hebben?
Leave A Comment