De tv van onze b&b krijgen we niet aan de praat. Vervelend, want we wilden hier de tweede helft van het Nederlands elftal kijken.
Onze buurman, die vanmiddag gelijk met ons inboekte, zit wel gezellig voor zijn tv, horen we door de open deur. ‘Ik ga het vragen’, zeg ik tegen de drie kaartclubdames waarmee ik op stap ben. Buurman schrikt even van mijn vraag of we bij hem mogen kijken, in zijn piepkleine logement, maar hij kan moeilijk weigeren. Dus zitten we even later op aangesleepte stoelen, op de grond en op zijn bed met zijn vijven te kijken en te juichen voor een goal die weer eens afgekeurd wordt. Wij, de vier dames, zijn allemaal gestoken in een oranje shirt dat we speciaal voor de gelegenheid meegenomen hebben.
Buurman maakt een foto van ons. ‘Dit geloven ze thuis anders niet’, verklaart hij terecht. Als we de meegebrachte wijn en knabbeltjes open trekken, valt er eindelijk een goal die wel goedgekeurd wordt. Dat is ook al moeilijk te geloven.
Leave A Comment