Het is heerlijk stil op de Drentse camping. Geen autoweg in de buurt, dat belooft wat. ’s Ochtends om zes uur hoor ik toch een gestaag brommen. Ik denk aan een vliegtuig, maar kan het geluid niet thuis brengen. Overdag fietsen we langs de grootste weilanden die ik ooit gezien heb. Daar wordt gemaaid, gras gekeerd. Dat gebrom was natuurlijk van een tractor.
De lucht boven het eindeloze Dwingelose heideveld is ook enorm. Staalblauw met witte wolken, zover als je kunt kijken.
Als ik ’s nachts mijn tentje uit kruip om te plassen, zie ik een sterrenhemel om u tegen te zeggen. De melkweg recht boven mijn hoofd, duidelijk herkenbaar. Geen wonder dat die enorme radiotelescoop, waar we vanmiddag langs fietsten, hier staat.
Alles is enorm, in Drenthe.
Leave A Comment