Fietsen doe ik het hele jaar door en zelden haal ik een nat pak.
Zelden is echter niet nooit. Op weg naar een afspraak motregent het al een beetje. Voor ik op het juiste adres ben, valt het er serieus met bakken uit. De voordeur heeft geen overstek, dus raak ik nog meer doorweekt tijdens het aanbellen en wachten tot de bewoners open doen.
Maar ze doen niet open. Als een verzopen kat rammel ik op de garagedeur, het raam en alles wat ik vinden kan. Tevergeefs. Nog steeds in de stromende regen fiets ik onverrichterzake naar huis.
‘Waar waren jullie’, vraag ik dringend als ik hem thuis opbel. Want mijn mobiel had ik natuurlijk niet bij me. ‘Ik zat hier braaf op jou te wachten’, sputtert de man tegen. ‘Nog steeds eigenlijk.’
Wat blijkt, deze drenkeling heeft aan het verkeerde adres gestaan. Niet nummer 15 maar nummer 13 had ik moeten hebben. Het regent nog steeds, dus ik ga niet terug. Morgen weer eens proberen.
Leave A Comment