Op de cursus leren we dat de mens vier basisgevoelens heeft, ze beginnen allemaal met een b.
In de auto op weg naar huis repeteer ik mijn lesje: boos, blij, bedroefd. Maar wat was die vierde b? Pas halverwege de rit, na echt heel diep nadenken, schiet me het ontbrekende woord te binnen: bang.
Wat zegt dit over mij? Ben ik nooit bang, is dat een ondergeschikte emotie voor mij, die zelden voorkomt? Volgens mj het tegenovergestelde. Ik probéér die gevoelens zo weinig mogelijk toe te laten, maar net als de meeste mensen ben ik bang voor bijna alles. Zou het wel goed aflopen met mijn psychotische zoon, haal ik die deadline wel, verdien ik dit jaar weer genoeg om rond te komen?
Ik heb wel eens gelezen dat elke angst te herleiden is naar angst voor de dood. Bang om achter het stuur te kruipen, bang voor inbrekers, bang voor spinnen, in de verte is het allemaal angst voor de dood.
Ik ben bang dat ik vaker blij moet zijn, of desnoods boos of bedroefd.
Leave A Comment