Sinds de overgangsvreugden bij mij zijn ingetreden, drink ik geen koffie meer. Hooguit een lekkere cappuccino op het terras.
Soms heb je wel zin in cappuccino, maar geen gezelschap om mee het terras op te gaan. In mijn eigen woonplaats word ik liever niet alleen gezien. Ik ken de helft van de bevolking namelijk en dat voelt ongemakkelijk. O wat zielig, kijk haar daar zitten, zonder enig gezelschap.
In de vakantie trok ik de stoute schoenen aan. Eerst even langs de bieb, voor een boek. En dan vermomd, al lezend, neerstrijken tussen al die vaag bekende gezichten.
Het voelde als een overwinning. Ik stel voor dat we allemaal alleen cappuccino gaan drinken op het terras. Samen alleen, ook geschikt voor mensen zonder overgangsvreugden.
Leave A Comment