Campingpas

De wc op de Duitse camping is mijlenver lopen. Het waterkraantje trouwens ook. Dat vereist organisatie.

Zoals: niemahls ohne Doppertjes naar het toilet. Wie zijn blaas gaat legen, moet meteen de waterflesjesvoorraad aanvullen, anders blijf je bezig. Wat ook raadzaam is: lopen in de campingpas. Niet even snel van a naar b, nee, men zette rustig de voeten neer, helemaal zen onder de brandende zon, groetend naar elke tentzitter die je passeert.

Wat tricky blijft, is de ochtendplas. Alleen als ik bij zonsopgang nog even achter de tent heb gehurkt, kan ik ’s ochtends reuze-zen naar het toilet slenteren. Anders vlieg ik op de fiets over het hobbeldebobbelknollenveld richting verlossing. De Doppertjes vergeet ik dan geheid.