Twee meisjes (jaar of 10?) staan achter me in de rij bij de supermarkt. Met een eigen miniboodschappenkarretje, waar al wat in ligt. ‘Oreo’s, die zijn ook lekker’, wijst de blonde op het snaairek bij de kassa. ‘Maar ze zijn zo duur, twee euro.’ ‘Dan koop je ze toch’, zegt het donkere meisje. ‘Ja maar, ik heb maar 3,50’, zucht de liefhebster van het koekje.
Dit maak je niet vaak meer mee, denk ik vertederd. Kinderen die met een eigen budget op stap worden gestuurd om ‘inkopen’ te doen. Dat roept herinneringen op aan ons ’s zondags dubbeltje vroeger, waarvan meestal een ijsje werd gescoord.
Het blonde meisje heeft inmiddels een oplossing gevonden voor haar beperkte budget. Ze heeft haar moeder aan de telefoon. ‘Toe mam, wil je vijf euro bijzetten op mijn kaart… Ah, please.’ Dat doet moeder niet, ze zwicht wel voor 2,50.
Daar was óns moeder dan weer nooit ingetrapt.
Leave A Comment