Een oudere dame groet ons vriendelijk op de camping. ‘Da’s een nieuwe, waar staat hun caravan?’, vragen wij ons af. Want het is een minicamping, alles is hier overzichtelijk.
Tot onze verbazing zien we de vrouw, samen met haar even bejaarde man, een puptentje opzetten. In aangepast tempo. De man zijgt moeizaam door de knieën, de vrouw slaat met twee handen aan de hamer één haring in de grond. Het stel is zelfs op de fiets! Geen stoeltje hebben ze bij zich.
Als oudste van onze vakantiegroep begin ik soms al een beetje te piepen. ‘Over een paar jaar wil ik vast niet meer in een tentje, hoor.’ Na de zojuist vertoonde actie van het flink bejaarde stel op fietsvakantie is mij alle grond onder de voeten weggeslagen. ‘Niks mini-caravannetje, jij kan nog minstens twintig jaar mee’, zeggen mijn vrienden. Waar je het van moet hebben.
Leave A Comment