De Raboscanner, die ik bijna dagelijks gebruik, geeft kuren. Hij hapert, het pasje moet er tig keer ingestopt voordat hij pakt.
Op naar het Rabokantoor, dat we hier nog hebben. Kan ik een nieuwe scanner krijgen? De aardige mevrouw achter de balie slaat mijn hoop vriendelijk doch beslist de bodem in. ‘U kunt de batterijtjes vervangen, misschien ligt het daar aan. Anders moet u een nieuwe bestellen via onze website.’
Waarom heeft de bank dan zo’n kantoor, als ze je toch niet willen helpen? Afijn, het apparaatje blijkt rond de twee tientjes te kosten. Betaal je een kapitaal aan bankkosten, kan er geen gratis apparaatje vanaf zonder welk ik niet kan bankieren.
Oproepje geplaatst in mijn whatsappgroepen en gelukkig, iemand heeft er een liggen waar hij niks mee doet.
Banken. Nu we niet meer zonder kunnen, slaan ze hun slag.
Leave A Comment