Overbuurman is iets aan opmeten boven zijn raam. Nee hè, denk ik voorbarig. Dat wordt een rolluik natuurlijk. Buurman werkt bij een beveiligingsbedrijf, dus het is eigenlijk een wonder dat hij van zijn eigen huis nog geen fort knox heeft gemaakt.
Het stikt van de rolluiken in onze straat. En het is iets waar ik niet blij van word. Het zal best een fijn gevoel geven voor de eigen veiligheid, maar de straat als geheel wordt er alleen maar onveiliger van. Bewoners zitten ’s avonds verschanst achter hun bolwerken, waardoor ze totaal niet meer mee krijgen wat er op straat gebeurt. “Een overval voor mijn deur, een gevallen oud vrouwtje dat hulp nodig had? Niks van gemerkt, wij hadden de rolluiken dicht.’
Overbuurman heeft inmiddels een langwerpige witte kast boven zijn raam gemonteerd, zie ik als deze moppercolumn bijna klaar is. Maar dan gebeurt er iets verrassends: er komt geen rolluik uit, maar een vrolijk blauwwit zonnescherm!
Van voorbarig oordelen, word je ook niet blij.
Leave A Comment