Op een moment dat heel Nederland aan de buis gekluisterd zit vanwege een voetbalwedstrijd, sta ik geboeid voor het raam. Een forse, grijze roofvogel is geland op mijn bescheiden grasveldje. Driftig rukt hij met zijn korte snavel aan een prooi die hij tussen zijn klauwen heeft geklemd. De pluisjes vliegen in het rond, een darmpje wordt als een elastiekje omhoog getrokken.
Even hoop ik dat deze ongewone gast een tuinmuis heeft gevangen (die heb ik genoeg), maar de mama-merel die op het schuurdak klaaglijk zit te kwetteren, wijst in een andere richting. Als ook de veertjes over het gras vliegen, weet ik dat het haar jong moet zijn.
Terwijl de roofvogel doorgaat met het verorberen van zijn buit, snel ik naar het boekenkastje om een vogelgids te raadplegen. Die grijze kleur, die kappen aan zijn poten, het moet een havik zijn!
De voetbalpresentator op tv meldt dat Nederland met 1-0 achter staat. Jammer, maar ik was toch al voor de havik.
Leave A Comment