“Dat moet ik even opschrijven, anders vergeet ik het.’ Wie dit hoort, voert waarschijnlijk een gesprek met een vijftigplusser.
Ook deze bijna-Sarah lijkt ten prooi te vallen aan Alzheimer light, zoals wij dat mankerend geheugen in ons dameskaartgroepje (de Opvliegersclub) verzoenend noemen. Lach er maar mee, dan word je nóg ouder en kun je nog meer vergeten.
Het is me al een paar keer overkomen dat ik het gas aan liet staan. Pan van het vuur, vergeten de knop om te draaien. Pas ’s avonds, toen de vlam oplichtte in het donker, bemerkte ik mijn blunder.
Heb ik ondagelijkse taken te doen, naar het Kruidvat voor een goedkoop treinkaartje, een verjaardagstelefoontje, een tekst naar mijn grafisch ontwerpende dochter mailen, dan schrijf ik dat fijn op.
Diezelfde dochter lachte me laatst vierkant uit, omdat ze onderop de afstandsbediening een geplakt spiekbriefje aantrof. België1-7, Canvas-3, Nederland2-3. “Weet je nu ook al niet meer waar de zenders op je tv zitten?’, lachte ze meesmuilend. Nou, zo erg was het nou ook weer niet. Dat spiekbriefje geeft de kanalen aan voor opname via de dvd-recorder. Niet dat het veel helpt. Laatst vergat ik zo maar een prachtige film op te nemen, waar ik me enorm op verheugd had.
Alzheimer heavy, laten we het zo maar noemen.
Leave A Comment