Bij mijn huisarts zag ik een dikke pil in de boekenkast staan. Met op de rug de titel “Genees wijzen’. “Dat is toch al een oud boek”, reageerde mijn huisarts toen ik hem wees op de moderne spatieziekte in die titel. Want geneeswijzen betekent heel wat anders dan “genees wijzen’.
Overal kom je de spatieziekte (inderdaad, één woord) tegen. Op mijn flesje ecologische zuivel staat de raadselachtige omschrijving “Koffie Melk’. Ik mag dus gokken wat er in zit, koffie of melk. In advertenties wordt allang geen directiesecretaresse meer gevraagd, maar een directie én een secretaresse. Net als een magazijn en een medewerker.
Voor de onwetenden onder ons die het toch graag goed doen: als je een samengesteld woord, dat dus aan elkaar geschreven moet worden, uitspreekt, ligt de klemtoon altijd op het eerste woord. Het tweede woord slik je een beetje in. Probeer het maar met dit zinnetje. “Gaat het college akkoord met het collegeakkoord?’. Je hóórt de spatie als het ware.
Mijn zuivelleverancier zal er geen bezwaar tegen hebben dat ik zijn koffiemelk gewoon als romige melk beschouw. En de wijzen zullen genezen worden, net als de dommen. Maar mijn huisarts wees me op een verschijnsel dat best eens debet zou kunnen zijn aan de spatieziekte. “De meest simpele samenstellingen worden door de spellingcontrole van Word rood onderkringeld”, zei hij. “Dan ga je al snel twijfelen.”
Een poelier die een advertentie plaatste voor zijn specialiteit tammekonijnenbouten (één woord, want de konijnen zijn tam, niet de bouten) zal zijn tekst in Word hebben opgesteld. Hij maakte er van: tamme konijnen bouten in pruimensaus. Een prima Nederlandse zin. Alleen lijkt me die pruimensaus niet zo smakelijk meer”
Leave A Comment