Goed ruziemaken is een kunst. Zelf ben ik er geen ster in. Sterker nog, ik ben er niet zo bang voor als voor de tandarts.
Door te veel boosheid en een gevoel van machteloosheid (ik zal het toch wel niet winnen), komt het er vaak verkeerd uit. De ene keer te soft, de andere keer te agressief. Of te langdradig. ‘Hou het kort, Hetty’, dacht ik de laatste keer dat ik eens fel op mijn strepen wilde gaan staan. Met als gevolg dat het een verhaal van een kwartier werd. Met veel te veel uitleg en argumenten.
Maar dan, veel andere mensen kunnen het ook niet, heb ik gemerkt. Mijn tegenpartij maakte er eveneens een potje van en reageerde zo bot als stront. ‘Allemaal onzin mens, ik luister niet naar dat gezeur van jou.’
Waardoor ik na afloop net zo gefrustreerd was als daarvoor.
Goed ruziemaken, het is en blijft een kunst.
Leave A Comment