Een collega van me was laatst zijn sleutels kwijt. Nadat hij tig collega’s had gebeld (‘hebben jullie per ongeluk mijn bos meegenomen?’), kwam hij er achter dat het verloren voorwerp in zijn auto onder de stoel lag.
Laatst maakte ik mezelf ook schuldig aan zo’n paniekblundertje, waarin je iedereen meesleept. Ik was de pot kwijt van ons badmintonteam. Die zit altijd in hetzelfde vakje van mijn sporttas, achter een veilig ritsje. Toen ik hem wilde pakken, was ie weg. Het barpersoneel ongerust gemaakt: ‘Is hier vorige week een zwart portemonneetje blijven liggen, met ruim 100 piek er in?’. Want iedereen had net gepot natuurlijk. Nee, ook de teamleden die in de zaal aan het spelen waren, wisten nergens van. Totdat ik op het geniale idee kwam dat ik het groepsportemonneetje wel eens aan een ander teamlid kon hebben gegeven, omdat ik bij de volgende wedstrijd afwezig ben. En jawel, een appje brengt opluchting. De pot zit bij haar in de tas.
Fijn, zo’n paniekzaaier in het team.
Leave A Comment