We sturen mensen naar de maan, karretjes naar Mars en stoppen hele computers in piepkleine chips. Maar waarom, waarom rijden we dan nog steeds op luchtbanden die lek kunnen gaan?
Met Pasen zwoegde ik moeizaam achter mijn vakantievrienden aan, over de Drentse hei. Roken is kennelijk gezonder, dacht ik nog, want de fietsconditie leek beneden alle peil. Tot iemand ontdekte dat mijn achterband halfzacht was.
Dan ben je meteen onthand, want zelf plakken doen we allang niet meer. Maar hoe is het eigenlijk mogelijk dat hier nog steeds geen minder kwetsbare oplossing voor gevonden is? Zoals een band met soepele, massieve vulling die niet lek kan. Als iemand zich daar eens op gestort had, in plaats van op vliegen naar de maan, stonden we nooit meer langs de kant van de weg met een lekke band. Waarom zoiets simpels nou niet kan, geen idee.
Leave A Comment