Groningen komt logeren, en daarom neem ik in de badkamer-poetsbeurt het hoge raamkozijntje maar even mee. Die lange noorderlingen zien wat ik niet zie, zoals hoge vuile randjes.
Omdat er gisteren een spiksplinternieuw setje tandenborstels achter de wasmachine is gevallen, besluit ik meteen maar even door te pakken. Zwoegend sleur ik het zware apparaat van zijn plek. Indrukwekkend wat zich daar in pakweg tien jaar tijd heeft opgehoopt! Stofvlokken waar je een trui van kan breien, een flesje shampoo, pen, scheermesjes.
IJverig maak ik het ergste schoon en duw daarna de wasmachine weer op zijn plek. Groningen zal onder de indruk zijn, vermoed ik. En anders ikke wel.
Leave A Comment