Van een bevriend stel dat op vakantie is, mogen we de moestuin leeg plukken. ‘Zonde als alles verrot, ga er asjeblief regelmatig langs’, smeekte het stel. Mijn zoon en ik offerden ons graag op en oogsten nu dus wat een ander zo ijverig heeft gezaaid. Vooral de aardbeien zijn een straf. Met bakken vol komen we thuis. Heel de straat heeft er plezier van, want zelf krijgen we het niet op. ‘Jam van maken’, oppert mijn zoon. Maar dat vind ik zonde. Liever ga ik met gulle schaaltjes de buren langs.
Op Wimbledon doen ze het al jaren, persoonlijk heb ik het nu pas ontdekt: aardbeien met slagroom. ’s Middags een schaaltje, ’s avonds een schaaltje, ook zonder Medvedev smaakt dat voortreffelijk. De nieuwe slagroombus sputtert echter tegen. Het ventiel gaat zo zwaar, dat ik er niets uit krijg. Ik denk dat die spuitbus het ook niet eerlijk vindt. Wie zaait zal oogsten, wie niet heeft gezaaid krijgt geen slagroom.
Leave A Comment