Puzzelen

De (spiksplinternieuwe) legpuzzel waar ik op een donkere zondagmiddag mee bezig ben, heeft één stukje dubbel. Dat is apart.

Mijmerend boven de bootjes, het water, de mensen op de kade en de strakblauwe lucht (niet één wolkje, dat wordt nog wat), bedenk ik dat een andere koper van deze zelfde puzzel straks met een missend stukje zit. In gedachten zie ik hem onder tafel gluren, zijn mouwen controleren, misschien zelfs de stofzuigerzak openpeuteren. Nee, beste collega puzzelaar, dat ene stukje met deels boom, deels lucht, zit er echt niet bij. Het ligt bij mij op tafel namelijk. In tweevoud.

Hoe zou dat gaan in de fabriek? De foto wordt op karton geplakt en onder het stansmes geschoven, dat zie ik nog wel voor me. Maar wie breekt hem vervolgens uit elkaar en doet hem in de doos? Mensenwerk, neem ik aan.

Genoeg te puzzelen, op deze donkere zondagmiddag.