Het is oneerlijk verdeeld in de wereld. Mijn twee vakantievriendinnen slapen in een ouderwetse bungalowtent, en ik, als oudste, moet het doen met een kruiptentje. Ik mag me wel bij hen omkleden, heel fideel, maar slapen niet want ik snurk te hard.
Wat ze echter ontberen, net als ik, is een wc in de tent. Dus elke ochtend doen we nauwkeurig verslag van onze nachtelijke achter-de-tent-plas-avonturen. B heeft per ongeluk haar pyjamabroek besproeid, J is gestruikeld over een scheerlijn en H is al hurkend betrapt door een achterbuurman die ‘s ochtends heel vroeg zijn caravan uit kwam. ‘Maar hij verdween zelf ook in de bosjes voor een wildplasje, hoor’, voer ik als verzachtende omstandigheid aan.
Zo is het toch weer een beetje eerlijk verdeeld over de campingwereld. Plassen moeten we allemaal.
Leave A Comment