Het ‘nieuwe’ autootje is blinkend schoon. De asbak is zo te zien nooit gebruikt, de vloer gezogen, de buitenkant gepoetst.
Daar moet snel verandering in komen, want ik word nerveus van al dat schone gedoe. Op weg naar een vriendenweekend in de Achterhoek ontheilig ik als eerste de brandschone asbak. Tegen mijn vrienden klaag ik nog even door en dus stappen ze behulpzaam met bemodderde wandelschoenen bij mij in. Zelf knoei ik nog wat met shag op de terugweg en voila, het voelt al meer als mijn autootje.
Vlakbij huis verlies ik een wieldop. Gelukkig, het nieuwe is eraf.
Leave A Comment