Legpuzzelen is natuurlijk hartstikke zen. Het gaat uitsluitend om de reis, niet om het doel.
Als je de randstukjes hebt gevonden en gelegd, ga je eindeloos door de doos graaien voor de blauwe stukjes lucht, de groene van het gras en de donkerblauwe van het water. En dan ontdek je dat je of kleurenblind bent geworden, of het verschil tussen de ene soort blauw en de andere niet kunt zien. Is dit nu lucht of water? Niks is zo simpel als het lijkt.
Mijn vader was dol op legpuzzelen. Ik heb hem nog eens geassisteerd bij een Rembrandtse nachtwacht van 5000 stukjes. Te veel zwart en donker, we hebben het opgegeven. Andere puzzels, die het wel haalden, plakte mijn vader op en hing hij her en der op in het huis. Een afschuwelijke hondenkop, kan ik me herinneren, en een lelijke bloementuin met vijver en ornamenten.
Het gaat om de reis, niet om het doel.
Leave A Comment