Kun je houden van iemand die je nog nooit in het echt ontmoet hebt? Ik wel. Als ‘mijn’ Roger moet tennissen, krijg ik warme kriebels door heel mijn lijf. Die vloeiende bewegingen, die kalme uitstraling, dat verlegen glimlachje als hij zijn tegenstander bedankt.
Als Roger speelt, dan komt er van verhalen schrijven of afwassen niets terecht. Verslaafd zit ik voor de tv, meelevend alsof het mijn eigen geliefde is.
Maar ook geliefden doen dingen die jij niet wil. Laatst zag ik hem in een reclame voor dure horloges. Hmmm. Moet dan nu, na al die miljoenen die hij al bij elkaar heeft gemept? En dan die verhalen over matchfixing in het tennis. Mijn Roger zal het toch nooit op een akkoordje gegooid hebben? Stel je voor, ‘Neem jij deze finale maar Djokovic, dan krijg ik de helft van de gokwinsten.’
Ik voel het liefdesverdriet al aan komen. Au.
Laatst zag ik hem in een reclame voor dure horloges
Roger
Leave A Comment