Van de paté werd ik misselijk, zo smerig als die was

Gegeven paard

Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken. Toch kon buurvrouw haar teleurstelling nauwelijks verbergen. Haar kerstpakket, voor vrijwilligerswerk in het bejaardentehuis, was dit jaar gehalveerd. Als moslim eet ze geen varkensvlees, dus het armetierige blikje paté en de pot erwtensoep konden linea recta naar mij. Van de paté werd ik bijna misselijk, zo smerig als die was. De erwtensoep ga ik niet eens meer proberen.

Het meest trieste dieptepunt in buurvrouws kerstpakket was echter het ‘gratis’ lot voor de loterij. Pas als je de kleine lettertjes las, kwam je erachter dat je het lot eerst moest activeren. Zou je dat doen, dan verplichtte je je minimaal een jaar lang mee te spelen in de bewuste loterij. Het was dus geen cadeau, maar een soort kortingsbon. ‘Pas op’, adviseerde ik. Want die kleine lettertjes ontgingen haar, als niet-Nederlandse.

Sommige gegeven paarden zou je het liefst terug willen geven.