Sinds ik in de horeca werk, is mijn familie heel blij met mij. Op elk feestje help ik als vanzelfsprekend mee. Als ik lege flesjes op tafel zie staan, ga ik even langs om ze te op te halen. Dat is gewoon beroepsdeformatie, ik kan het niet laten.

Maar als ik aan de voorbereidingen voor mijn eigen verjaardag begin te denken, raak ik toch, als vanouds, flink in de stress. Soep maken, worstenbroodjes halen, hoeveel kratten bier moet ik inslaan, hoeveel wijn.

Opschrijven is dan de beste remedie. Lijstjes maken, zodat je in elk geval niks vergeet. En vast beginnen met inslaan. Dat bier blijft wel goed, waar is het nu in de aanbieding?

Toch maf, op je werk draai je je hand niet om voor feesten met zestig man, en thuis blijft het tobben. Daar werkt die beroepsdeformatie kennelijk niet. Ik denk dat mijn blije familie straks de lege flesjes op moet halen.